سید احمد ضیا نوری

 

کتنبرگ  سویدن مارچ 2008  

  پیشگفتار                                          

آنچه امروز در سر زمين ماتمزده و مصیبت زده ما جریان دارد سنگ را به حالش به گريستن می آورد, آن د يار خون آ لود و پرغصه که سخت ترين و دردمندانه ترين لحظآت تاريخ کهن اش را به سوگ و ماتم نشسته است سخن ما جزحديث آلام بزرگ و افسانه های تلخ چيزی نتواند بود. غمنامه ملت سوگوار و بخون نشسته ما که سده هاست بدست دست پرورد گان بيگانه و آدم کش ميان هستی و نيستی دست و پا می زنند و در مظلومانه ترين و غمناکترین حالت که میل تفنگ بر وی تحميل گردیده,  کشتار, جهل, جفا و شقاوت بیرحمی ها را لمس مينمايد و با اميد گنگ و مبهوت بسوی فرداهائی که نا پيداست چشم دوخته است.

مدتی قبل مطلبی از طريق رسانه های خبری بين المللی تحت عنوان اینکه جنايت کاران جنگی بايد محاکمه شوند منتشر شد, بيشتر از ساير موضو عات برايم جلب توجه نمود زيرا درين مورد مطالب زيادی به رشته تحرير درامده بود و بخاطرم است که در جواب يکی ازين نبشتارها که خوانند گان گرامی ما نيز يقينا آنرا از نظر گذشتانده و يا شنيده باشند که قرا اظهار جنایتکاران چنين آ مده  بود:

 

" که ما درست عمل کرده و اشتباه نکرده ايم" 

وادارم ساخت که با اتکا روی این نکته يعنی عمل کرد درست آنها,   فشرده ئی بسیار اندک از جمله هزاران جنايات هولناک هفت گروه خبیث و تبهکار نام نهاد اسلامی را که به زعم خود شان درست عمل کرده اند  سطوریرا به

نگا رش آورم که چگونه برمردم شریف ما خاصتا به زنان ستم ديده کشورما روا داشتند که همه میدانند.

گويند  زن را  محترم نميشمارد مگر مرد کريم,  و او را خوار نميشمارد مگر مرد لئيم.

شما (درست) عمل کرديد!                

شما پاسخ گويان (درست!) عمل نمود يد و هم اشتباه نکرديد! ولی فراموش کرديد که در يکی از روز های گرم تابستان سال 1371 خورشيدی بود که چند تن از پست فطر تان نامرد و بی ننگ  مسلح در طبقه ششم يکی از بلاکهای ساحه ميکروریا ن سوم شهر کابل پایتخت  در يکی از آپارتمانها مانند گرگان درنده حمله ور شديد تا دختر جوان آن خانواده عزيز هموطن ما را با خود ببريد يا وقيحانه بی عفت اش سازيد.

اما!  شما محافظين نام نهاد اسلامی!  ووطنفروشان خناس آيا  هيچ شنيده بوديد که شیر زنان مبارز, پاک نهاد, نیکنام تمدن پرور, انسان دوست, با همت وبا غیرت افغان در راه حفظ نوامیس ملی, شرف و وقار وطن  و برای کسب استقلال, تمامیت ارضی, حاکمیت دیموکراتیک ملی, نهادینه سازی وحدت ملی, تحقق نظام مستقل ملی و مردم سالاری, در برابر مهاجمین خارجی و همچنان مبارزات سرنوشت ساز علیه نیرو های سیه دل عقبگرا و بیگانه پرست جانهای عزیز شانرا مردانه وارقربان نمودند, و افتخار جاوید و ابد را کمائی نمودند,  چه آنکه در برابر دفاع از آبرو وعزت خود شان ايستادگی نداشته باشند.

همان بود که با یورش شما پسترین آدمفروشان روی زمین, آن دوشيزه پاکيزه سرشت وطن خويشتن را از طبقه ششم همان بلاک با بسيار غرور و سر بلندی که راهی جز دفاع از ناموس خود نداشت, مرگ با عزت را بر زندگی بی ننگ ترجیح داد و خود را به زمين پرتاب نمود تا سلامت آبروی خود و خانواده اش را ابدی سازد و همچنان تن شريف و منزه اش را از چنگال شما دژخيمان و درندگان وحشی جنگل نجات دهد.

 

بعد از آن واقعه وحشت انگيز, شما که (درست!) عمل کرديد?   با ذلت و سرافگندگی نا جوانمردانه راه فرار را در پیش گرفتيد.

 دقايق بعد مردمان خشم آلود آن محل که بستوه آمده بودند خواستند پيکر غرقه در خون آن دوشيزه سر سپرده راه عزت و شرف را با هياهوی بسيارغم انگيز جهت اعتراض خشمگين به نزديک قصر عاليجناب رئيس جمهور وقت حجت السلام والمسلمین! پروفیسور جنگ و وحشت و دهشت ( ربانی) انتقال بدهند اما با تهديد سلاح بد وشان مزدور ناکس و وطن فروش مواجه شدند و نا گزيرشدند تا تن بی روح آن دوشیزه جوا نمرگ را با عالم آرزو های که داشت با همراهی اشکهای نا اميدي الی قبرستانی بدرقه نمایند. عصر آنروز بود که ویرا در دل تيره و تار خاک مدفون نمودند ولی يادش و کار نامه زندگی با ننگ اش را جاوید کردند.

نفرين عرش و سما بر شما بد ترين افراد روی زمين!

اينکه در سر زمین ما افغانستان آنهمه حوادث, فجايع و جنايات را که مرتکب شده ا يد و لکه های سياه و ننگين بر جبين گنهگار تان مهر کرده ايد, بدانید که هرگز محو نخواهد شد.

حيف اسم ا نسان بر شما. وننگ تان باد با اين همه تاريخ اسفناکي را که نصيب شديد.

 

اینبار باز هم شما که (درست) عمل کرديد!  آیا هيچ بخاطر داريد,  درعصر یک روز خزان که يکی از زنان معصوم در ساحه خوشحال مينه شهر کابل,  هنگاميکه شتاب داشت تا خودش را به نزديک ترين محل کلينيک زنانه برساند چونکه انتظار طفل نوزادش را داشت,  و اما.....  شما فرومايگان مادر نشناس آن زن معصوم را به بهانه اينکه وی را به شفا خانه انتقال ميدهيد ویرا در گوشه ی از همان  ساحه  بردید.

 ولی!   در عوض ننگین ترین عمل زشت وغیر انسانی را بر وی تحمیل نمودید  و آن اينکه:

آبروی آن زن بيدفاع را بخاک يکسان ساختيد و در همان حالت بروی بيشرمانه رزیلانه تجاوز نموده و دزدانه فرار کرديد.  و آبروی وی بدستان پلید نابکار گنهکار ستمکار و وحشی صفت شما گروه های  جنایتکاربخاک یکسان گردید و آماج تیره روزی و مصیبت عظیم گردید.

ننگ باد بر شما! شرمتان باد! که مگر شما از مادری چشم بجهان نگشوده بوديد? حرام تن باد به اسم انسان.

بر شما باد سرافگندگی, شرمساری, سیه روزی ورسوای ابدی که محافظین اسلام و نوامیس ملی! هستید

 

و باز هم بار ديگردوازده سال قبل از امروز درست در اوایل بهار سال 1374 خورشیدی  بود که جنگ وحشتناک را در ساحه غرب کابل آغاز کرديد که صدای مهيب و دلخراش آن سرتاسر شهر کابل را فرا گرفته بود. مردمان ستمدیده کابل از همدیگر میپرسیدند:  (بیادر خیرت اس باز کجا جنگ شروع شده.)

 این جنگ, جنگ بود که از یک طرف ( غازیان! معرکه? شهرکابل از استقامت چهار آسیاب) و ازسمت دیگر    - 

( دلاوران! جنگجوی, خدا پرست و مسلمان?) از کوه منسوب به کوه تلویزیون بهمدیگر آتش سنگین توپخانه ها و راکت ها را رد بدل میکردید و بدون اینکه شما گروه های شیطان صفت و سفاک اندکترین توجه به مردم محل داشته باشید همه جا را در حمام خون غوطه ور نمودید و به آتش کشید ید.

 بياد بياوريد که مانند درندگان وحشی وخونخوار که گويا مدت ها گرسنه بوده باشد. به منازل شهريان بيدفاع آن محل يورش برد يد مردان شانرا مقتول, خانه هايشانرا به آتش کشيده و زنان و دختران جوان شان را با تمام نا مردی و نا جوانمردی وقيحانه به تجاوز گرفتيد, کشتيد و يا به باداران تان در پاکستان (ناپاک آن خطه ی نو ظهور) و یا به عراب وهابی بفروش رسانديد.

همانگونه که عباس رضايی, جوانیکه چندی قبل در شمال کشور سویدن بقتل رسيد, و مادر دردمندش که در تشیع جنازه پسر جوانمرگ اش در کشور سویدن آمده بود و اظهار داشت که دختر جوانش را در جريان جنگ های حرام تنظیمی در کابل, بدستان پلید و گنهکار آدم ربايان (هفت گروه نام نهاد اسلامی) در افغانستان از دست داده یعنی اختطاف گردیده و تا حال ناپديد است, که این گواه ميتواند نمونه چنين فجايع باشد

 

 

 

 

نفرين بر شما جنايت کاران قرن!

 

شما (درست) عمل کرديد و بجا, نه تنها ملت افغانستان را داغدار کرد يد بلکه هر آنچه در توان داشتيد بر زنان, مادران و خواهران سرزمين ما روا دانستید.

 

 صرفنظر از دین مبین اسلام در کدام یک از ادیان جهان آمده است که زن را بدون گناه سرکوب کنيد که حق کار ندهید, حق آموزش تعلیم ندهید, حق تصمیم و انتخاب ندهید, حق آزادی فردی و انسانی ندهید,  اما! از دیدگاه شما ملایان زن ستیز قرون وسطایی فقط حظانت از اطفال, و پیامد های سهمگین زندگی را بار دوش کشیدن, و ظلم و تعدی قساوت و بی رحمی را انتظار بودن و بس.

 

 سنگسار وقیحانه سکينه در ولایت بدخشان توسط اسلام نمایان تمدن ستیز و متحجر,  به شهادت رسانیدن آزاده دخت جوان که مسئول برنامه های تلويزيون خصوصی طلوع در کابل بود,  شهادت ناديه انجمن شاعره شهیرشهر باستانی هرات افغانستان که چراغ دار راه علم و معرفت بود توسط  نابخردان سیه دل, سیه ذهن, سیه سیه کار و شب پرست,  قتل زنی در مزار شريف بجرم پرتاب برف دربش نزدیک درب منزل قومندان محلی, و ربودن و معاوضه ی بیشرمانه و نامردانه صنوبر یازده ساله طفل بیوه زن و یتیم در ولسوالی علی آباد ولایت(کهن دز, قهندوز) توسط شما سلاح بدوشان سفاک. 

 

رویداد تلخ دیگر در ولسوالی فرخار ولایت تخار که میخواستید طفل دوازده ساله بیوه زن را به عقد نکاح خود بیاورید لذا مادر این دختر ناگزیر بود تا عزیزشرا را از چنگال شما تبهکاران تا گلو غرق در خون ملت, در محل دیگری پنهان نماید. همان بود که شما جنگلی های خون آشام به عنوان انتقام از مادر وی فاجعه آفریدید و تجاوز دسته جمعی شرمسارانه شما ددمنشان خناس تفنگ بدوش مادر نشناس به زن مظلوم شصت ساله انجام گرفت و صورتهای کثیف تانرا بیشتر سیاه کردید.     

 

به شهادت رسانیدن نامردانه و بزدلانه مادری,  با استفاده از سیاهی شب در کنار فرزندانش در ولایت پروان که مسوول برنامه های رادیو محلی بود, عمل غیرانسانی دیگر که:  قتل جوان بیگناه شکیبا سانگه آماج خبر نگار تلویزیون خصوصی شمشاد بطور مرموزی درخانه اش در شهر کابل  انجام دادید,  و هزاران فجايع مملو از داغ و سوزوگداز که بر زنان سرزمین ما لازم دانستيد, کرديد و اين هم ا زعملکرد (درست) شماست.

 

چرا? زنان جامعه افغانستان از عملکرد منفور شما قاتلین و قاجاقبران مواد مخدر تاوان سنگيني ميدهند به کدامين عدالت و به کدامين گناه نابخشوده !

این است اسلام تان و بوی گندیده جهاد تان!  نفرین و شرمساری بر شما عاملین اندوهنامه اسفبار زندگی مردم افغانستان.

 با تالم  تاسف و تاثر عمیق که در تشکیل و طرح مصالحه ملی از میان خود و در جمع خود, خودتان را تبرعه و مبرا از تمام جنایات وحشتبار جنگی تان نمودید.

اما تاریخ, ملت زجر دیده خون شهیدان و سرسپرد گان سرزمین درد مند و غصه بار ما دستان پلید تانرا که هولناکترین و فجیع ترین جنایات مرتکب شده اند و جهان هستی نذیرش را ندیده هرگز نخواهند بحشید.

 

و برای تمام شهدای گلگون کفن در کشور ما که بخاطر آ زا دی و ترقی اجتماعی جانهای شيرين خود را فدا نموده و جام شهادت نوشيده اند به ويژه زنان مبارز ميهن دوست  و پيشتاز جامعه بايد گفت که:

 

تونيستی که ببينی

چگونه کشور زيبای باستانی ما      

 فتاده در کف اهريمنان خون آشام

زآسمان و زمين, موج فتنه می بارد

بسوی خلق جهان

  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.